Un entierro de urgencia crea un gran enfado en San Pedro de Benquerencia

Un entierro de urgencia crea un gran enfado en San Pedro de Benquerencia

Cementario de San Pedro de Benquerencia. AMA

 Cementario de San Pedro de Benquerencia. AMA
Mucha gente cree que no se debió aceptar el sepelio de un vecino en un nicho de Cáritas para gente sin dinero, pero el Obispado aclara que se hizo por humanidad al no tener nicho el difunto

Una obra de caridad para unos o un acto de prepotencia para otros desembocó en una enorme polémica que envuelve desde hace tiempo la localidad de San Pedro de Benquerencia en el municipio de Barreiros. Llega todo a raíz de un suceso luctuoso, el fallecimiento por causas naturales de una persona que residía en dicha parroquia de forma intermitente. Se trataba de un ciudadano de origen marroquí que acabó por ser enterrado en un nicho del cementerio parroquial. Hasta ahí, nada de particular. El enredo llegó cuando el nicho elegido para el sepelio resultó ser uno que pertenecía a Cáritas parroquial, agrupación que ahora ya no existe oficialmente, aunque en su origen había sido costeado por los vecinos de Benquerencia pensando en que fuese ocupado por vecinos de dicho lugar que falleciesen sin dinero suficiente para abonar su propio nicho. Era por todos conocido que el difunto disfrutaba de una posición económica desahogada y esto es lo que enfadó a bastante gente.

La situación se fue tensando por la gestión que se hizo con respecto al nicho de Cáritas. Ahí las opiniones son completamente divergentes. Para el vecindario que critica que una persona con dinero suficiente ocupe un nicho destinado a gente desvalida se trata de un acto de prepotencia a lo que añaden que además se hizo sin consultar con nadie. Esto es algo que molesta particularmente por el origen de ese nicho: una colecta vecinal realizada hace muchos años cuyo fin último ven ahora traicionado.

Fuentes del Obispado de Mondoñedo-Ferrol consultadas por este diario lo ven de un modo totalmente diferente: explican que fue un acto humanitario. “Se decidió enterrar a esa persona en ese nicho en concreto como solución prácticamente de urgencia, porque creemos que todo el mundo comprende que en casos de gente que no vive habitualmente en un lugar y no se encuentra en una situación vital terminal no dispone de un nicho en ese sitio. Y este fue el caso”.

Mucha gente cree que no se debió aceptar el sepelio de un vecino en un nicho de Cáritas para gente sin dinero, pero el Obispado aclara que se hizo por humanidad al no tener nicho el difunto

Una obra de caridad para unos o un acto de prepotencia para otros desembocó en una enorme polémica que envuelve desde hace tiempo la localidad de San Pedro de Benquerencia en el municipio de Barreiros. Llega todo a raíz de un suceso luctuoso, el fallecimiento por causas naturales de una persona que residía en dicha parroquia de forma intermitente. Se trataba de un ciudadano de origen marroquí que acabó por ser enterrado en un nicho del cementerio parroquial. Hasta ahí, nada de particular. El enredo llegó cuando el nicho elegido para el sepelio resultó ser uno que pertenecía a Cáritas parroquial, agrupación que ahora ya no existe oficialmente, aunque en su origen había sido costeado por los vecinos de Benquerencia pensando en que fuese ocupado por vecinos de dicho lugar que falleciesen sin dinero suficiente para abonar su propio nicho. Era por todos conocido que el difunto disfrutaba de una posición económica desahogada y esto es lo que enfadó a bastante gente.

La situación se fue tensando por la gestión que se hizo con respecto al nicho de Cáritas. Ahí las opiniones son completamente divergentes. Para el vecindario que critica que una persona con dinero suficiente ocupe un nicho destinado a gente desvalida se trata de un acto de prepotencia a lo que añaden que además se hizo sin consultar con nadie. Esto es algo que molesta particularmente por el origen de ese nicho: una colecta vecinal realizada hace muchos años cuyo fin último ven ahora traicionado.

Fuentes del Obispado de Mondoñedo-Ferrol consultadas por este diario lo ven de un modo totalmente diferente: explican que fue un acto humanitario. “Se decidió enterrar a esa persona en ese nicho en concreto como solución prácticamente de urgencia, porque creemos que todo el mundo comprende que en casos de gente que no vive habitualmente en un lugar y no se encuentra en una situación vital terminal no dispone de un nicho en ese sitio. Y este fue el caso”.

Desde el Obispado apoyan sin fisuras la actuación del párroco de Benquerencia, José Boullosa, quien dicen que actuó solo guiado por la premura del tiempo para solucionar una situación y atendiendo una situación complicada. Además, aclaran que la pareja del hombre fallecido “inmediatamente hizo un abono para cubrir los costes del nicho de cara a un posible traslado del cuerpo en el futuro a otro lugar ya definitivo”, con lo que quieren aclarar muy bien a la gente de San Pedro de Benquerencia que “en ningún momento se dio ningún afán de apropiación indebida de un nicho pensado, efectivamente, para uso de Cáritas a gente en circunstancias económicas especiales” y recuerdan de nuevo que se trata de algo “que resarcieron inmediatamente con el fin de no causar ningún quebranto”.

Nova concentración por unhas pensións dignas en Barreiros

Nova concentración por unhas pensións dignas en Barreiros

31-01-20

 Barreiros, 31 de xaneiro 2020. Un venres máis, ducias de penionistas concentráronse diante do Concello para esixir pensións dignas. Deron lectura a este manifesto:
Bos días, compañeiras e compañeiros.

Empezamos un novo ano e con un novo goberno que adoptou xa as primeiras medidas a respecto das pensións, aprobando no primeiro Consello de Ministros un incremento do 0,9%, o que resulta insuficiente para que as persoas xubiladas de hoxe e as que o sexan mañá poidan vivir con dignidade.

No noso caso, as pensións galegas siguen a ser as segundas mais baixas do Estado, despois de Extremadura, e dentro das nosas pensións, as mais baixas son as das mulleres que están arredor dunha media de 300 euros mais baixas cas dos homes.
Hai que ter en conta tamén que cada vez son mais as persoas que viven en soidade a súa vellez e os recursos de atención á dependencia son escasos e deficitarios, e neste contexto son as mulleres as que cargan coa maior parte das tarefas de coidados a esas persoas, polo que son de novo as mais perxudicadas, polo que podemos decir que estamos diante da feminización da pobreza.

Esta fenda nas pensións das mulleres agrávase ainda mais nas zonas rurais, como é o noso caso neste concello, donde a maioría son pensións derivadas das cotizacións ao réxime agrario.
En Galiza somos 350.412 mulleres pensionistas e 339.164 homes que perciben algún tipo de pensión. En total, 689.576, un 25% da poboación galega que somos pensionistas e non calamos nin nos conformamos con esmolas, porque sabemos que o Sistema Público de Pensións é viable, só se require vontade política e actuar decididamente para establecer medidas de creación de emprego estable, en condicións dignas e con salarios xustos que doten de recursos suficientes o sistema público de pensións, o de hoxe e o de mañá, por eso é absolutamente imprescindible a derogación das reformas laborais e a das dúas reformas das pensións, tanto a de 2011 como a de 2013, así, habendo salarios dignos manteríase o sistema con xubilacións aos 65 anos, sen ter que aumentar a edade de xubilación aos 67 anos.

Por todo esto seguimos na loita para defender a nosa táboa reivindicativa:

– Derrogación das reformas laborais e das dúas reformas das pensións, a de 2011 e a de 2013.
– Aprobación dunha nova lexislación laboral e social que restitúa os dereitos perdidos como consecuencia das reformas anteriores
– Supresión do factor de sustentabilidade. (a súa aplicación está aprazada ata 2023, mais é necesaria a súa desaparición)
– Pensión mínima igual ao salario mínimo interprofesional
– Recoñecemento do dereito á xubilación ordinaria aos 65 anos, e voluntaria a partir de ter cotizados 35 anos, reais ou por aplicación dos coeficientes redutores en determinadas profesións.
– Consolidación da actualización anual das pensións en base ao IPC
– Blindaxe do sistema público de pensións
– Pensións dignas e con poder adquisitivo

Colectivo de Xubilad@s e Pensionistas de Barreiros

Os Espigueiros completa la limpieza de las orillas y el cauce del río San Miguel

La imagen puede contener: una o varias personas, personas de pie, exterior, naturaleza y agua
La asociación de la localidad de Barreiros cerró una actividad en la que invirtió casi dos años para recuperar un entorno deteriorado.

La asociación Os Espigueiros, de la localidad barreirense de San Miguel de Reinante, finalizó un ambicioso proyecto consistente en recuperar el cauce y las orillas del río que lleva el mismo nombre que dicha localidad. Hace casi dos años que comenzaron los trabajos, que fueron desarrollando de forma alterna, generalmente en fines de semanas siempre de forma voluntaria y en los que involucraron a gente de todo tipo, no solo componentes activos de la agrupación.

El sábado llegaron al mar, a la zona de la playa de Arealonga, punto final de un enorme trabajo que sin embargo se caracterizó siempre por la implicación social y por el buen talante del equipo, y que además tuvo un aspecto secundario muy importante que fue la habilitación de un espacio que se puede utilizar para pasear junto al río.

Desde el colectivo recuerdan que hasta este momento la zona del cauce era totalmente impracticable ya que estaba tupida de maleza y en algunas zonas incluso podía llegar a resultar peligrosa por su acumulación.

Ahora no solo es posible caminar junto al río desde su nacimiento hasta su desembocadura sino que además dicha limpieza propició que quedasen al descubierto diversos elementos vinculados con el patrimonio social del entorno, particularmente lavaderos antiguos o molinos de agua que estaban tapados por la vegetación.

Una idea que manejan a partir de ahora es al menos señalizarlos para que se sepa de su existencia y que las personas que estén interesadas puedan visitarlos.

Para más adelante quedan acciones complementarias que se pueden derivar de esta actividad como crear una ruta fluvial junto al río de forma estable.

Ellos destacan la forma en que se llevó a cabo todo el trabajo, de forma transversal desde un punto de vista social, es decir, más allá de cualquier connotación política ya que, como recuerdan “empezamos cun goberno do PP e rematamos cun do Bloque pero aquí traballou xente de todas as ideas” y sin otro afán que poner en valor una zona de San Miguel.

Vecinos de San Miguel concluyeron la limpieza del río y llegaron a Arealonga tras dos años de trabajo

La imagen puede contener: una o varias personas, montaña, cielo, árbol, exterior y naturaleza

Este fin de semana finalizaron su proyecto comunitario

BARREIROS / LA VOZ 

El pasado fin de semana concluyó la limpieza de los siete tramos del Proxecto Río, en San Miguel de Reinante, iniciado el 28 de abril de 2018 por un grupo de voluntarios que periódicamente, convocado por el Seminario de Estudos Os Espigueiros, continuaron reuniéndose para proseguir con su tarea: limpiar el río Forcón, que cruza la parroquia, para recuperar y exaltar los elementos patrimoniales que lo salpican. «Se nos poñemos achaiamos Comado», dijo alguno. Todo un éxito del trabajo común.

 

Más de 260 comensales en el cocido de Barreiros por dos buenas causas

Más de 260 comensales en el cocido de Barreiros por dos buenas causas

El CF Celta y Os Macanudos organizaron la cita para reunir fondos para el club de fútbol y para el Carnaval

M. CUADRADO
BARREIROS / LA VOZ 

A base de sopa de cocido, cocido, postre, vino, agua, refrescos, pan, café, chupitos y demás discurrió este domingo la tercera Festa do Cocido, que tuvo lugar en el pabellón de San Cosme de Barreiros. La empresa Chao dos Navais preparó y sirvió la comida para unos 265 comensales que no quisieron perderse la cita para pasar un domingo diferente y colaborar con una buena causa.

Los impulsores de esta iniciativa fueron el CF Celta y la comparsa Os Macanudos. El objetivo: reunir fondos para ayudar a financiar actividades del club de fútbol y también para el Carnaval. Así lo explicaba este domingo Manuel García, presidente del club de fútbol, quien destacó que la cita aumenta en participación con los años. Quiso agradecer la colaboración de los negocios que donaron obsequios que después fueron sorteados. «Houbo unhas sesenta persoas máis ca o ano pasado e creo que nos favoreceu cambiar a celebración de cea a comida. Desta maneira, veu máis xente maior que antes non podía vir», explicó García. Los negocios que colaboraron fueron Café Bar Moderno, Bar Lozano, Estanco Nicanor, Apartamentos A Palleira, Restaurante A Yenka, Tentempie Peregrino, Hotel Restaurante Rías Altas, Habitaciones Veiga, Cafetería Centro Social, Restaurante Asador, Hotel A Lume Manso, Casa Rural Brais, Gadis, Eroski Barreiros y Frutas Morriña.

2 de Febreiro, festa das Candeas

Hoy es el día 2 de Febrero y todos los vecinos de San Pedro sabemos perfectamente que día es, y no es otro que el día de la Candelaria, pero ya hace unos cuantos años que no se celebra y aunque así sea, todos lo echamos de menos.

No sé si algún día volverá a celebrarse de nuevo, el tiempo lo dirá.

REMATA O CICLO DE ASEMBLEAS INFORMATIVAS ORGANIZADAS POLA PLATAFORMA SANITARIA DA MARIÑA CUN BALANCE MOI POSITIVO EN ASISTENCIA E PARTICIPACIÓN

REMATA O CICLO DE ASEMBLEAS INFORMATIVAS ORGANIZADAS POLA PLATAFORMA SANITARIA DA MARIÑA CUN BALANCE MOI POSITIVO EN ASISTENCIA E PARTICIPACIÓN.

As asembleas, que tiñan como obxectivo informar sobre a situación da sanidade pública, resultaron verdadeiros foros de debate pola súa participación veciñal.

A Mariña,1 de febreiro de 2020. O ciclo de asembleas informativas convocadas pola Plataforma Sanitaria da Mariña  rematou na noite de onte coa celebración da última das tres que se organizaron,  no Centro Sociocultural de Alfoz. O acto, que comezou ás oito da tarde, foi un éxito tanto en asistencia como en participación , ao igual que nas celebradas en Viveiro e Barreiros.

O formato das asembleas foi igual nas tres, comezando cunha exposición da situación sanitaria en Galiza en xeral e avanzando ata a comarca da Mariña . Os actos contaron coa presencia de diversos colectivos para analizar todos os ámbitos. Integrantes da Plataforma Sanitaria en Defensa da Sanidade Pública abriron os actos para falar do desmantelamento progresivo  e continuado, do que está a ser vítima a Atención Primaria, con desabastecemento de material e  falta de cobertura dos permisos ou baixas do persoal.

Este colectivo sanitario abordarou tamén a ampliación do hospital da Mariña, ampliación moi necesaria e conseguida froito da loita social durante anos.Lamentaron que esa gran obra civil non fora acompañada de novas prestacións de servizos coma a resonancia fixa prometida cando houbese sitio para ela, a densitometría ósea,as placas dentais ou a electromiografía e electroencefalografía. Igualmente tratouse a blindaxe de servizos existentes no hospital e a creación de novos servizos e prestacións, que consideramos básicas e irrenunciables para a dotación dun hospital .O aumento das listas de agarda a pesares da maquillaxe de datos por parte do SERGAS foi un dos temas que causou máis indignación a veciñas e veciños.

Enfermeiras Eventuais en Loita asociaron a precariedade laboral á perda de calidade asistencial e á repercusión negativa sobre os coidados a pacientes

A continuación o colectivo Enfermeiras Eventuais en Loita puxo de manifesto que a precariedade laboral á que teñen sometido a este colectivo, acumulando máis de cincocentos contratos tras dez anos de traballo ,sen dereitos a descansos reglamentarios, vacacións ou sabendo que se collen unha baixa por enfermidade lles vai supoñer a non renovación dalgún un pouco máis longo ( de un mes), repercute directamente sobre sobre a calidade asistencial. “ Non podemos impartir os coidados que @s pacientes merecen cando estamos cada día nun sitio diferente, sen ter a oportunidade de coñecer a historia e evolución da persoa enferma,e eso perxudica á sua evolución ao tempo que causa frustración en nós”-lamentan.

O colectivo de técnicos de transporte sanitario analizaron as consecuencias da supresión dun técnico na ambulancia medicalizada.

Nas asembleas participou tamén un TES,que analizou as consecuencias para a comarca da supresión dun dos técnicos da ambulancia medicalizada.Explicou que no caso dunha emerxencia que precise da presencia da ambulancia medicalizada,os efectivos actuales non son suficientes e moitas veces teñen que solicitar a presencia dunha segunda ambulancia básica que lles aporte reforzo de persoal, o que implica  derroche de recursos e que esta segunda ambulancia non preste servizo noutros lugares mentres esté reforzando á medicalizada.

A Plataforma Sanitaria amosa a súa indignación pola represión e censura da dirección do centro ao retirar dúas pancartas da fachada do hospital.

A retirada no día de onte de dúas pancartas da fachada do hospital por parte da dirección do centro, en cumplimento da instrucción emitida polo SERGAS, causa indignación no colectivo, que ve nestas actuacións un acto represivo e de censura sanitaria. Segundo @s activistas sanitari@s, estas actuacións propias de gobernos totalitarios , que nos retrotraen a tempos da dictadura, non van conseguir que deixemos de informar, de mobilizarnos e de protestar polas políticas de privatización e de desmantelamento da sanidade pública.”Lonxe de conseguir o seu obxectivo, o que lograrán será o efecto contrario, magnificando as mobilizacións”-conclúe.

Para máis información chamar a Víctor Vila  677343429 ou a Montse Porteiro 615187637