Os Irmandiños abre su gasolinera, la quinta en Ribadeo, y revienta los precios

 Os Irmandiños abre su gasolinera, la quinta en Ribadeo, y revienta los precios
Con sistema de autoservicio, ayer vendió el gasóleo a 1,049 euros y la gasolina de 95 a 1,179 euros el litro

JOSÉ ALONSO
RIBADEO / LA VOZ

Os Irmandiños, desde principios de año integrada en la agrupación de cooperativas Clun, sigue ampliando sus áreas de negocio, tal y como se había contemplado en el plan estratégico 2014-2016. Una de las piedras angulares del mismo era la apertura de una gasolinera, que finalmente se ha hecho realidad, si bien con un sustancial retraso sobre lo previsto. La gasolinera de Os Irmandiños, en la sede de A Rochela, en A Devesa, ha abierto y como se esperaba lo ha hecho reventando los precios, situándose entre las más económicas de Galicia. Ayer, el combustible diésel se vendía a 1.049 euros el litro y la gasolina de 95 a 1,179 euros.

El punto de abastecimiento de combustible es de autoservicio, si bien ayer un operario informaba a quien iba a repostar del procedimiento a seguir. Las instalaciones se completan con un túnel de lavado. Precisamente una de las ofertas con motivo de la inauguración es que por cada 40 euros de combustible que se reposte se entrega un vale de lavado por valor de cinco euros. Esta oferta entró ayer en vigor y se mantendrá hasta el 19 de junio.

Os Irmandiños sigue ampliando así sus negocios en ámbitos que poco tienen que ver con el sector agrario y ganadero. El objetivo es ofrecer servicios a los más de mil cooperativistas de Os Irmandiños, pero estas instalaciones ?como el economato, cuya facturación no deja de crecer? están abiertas al público en general. De hecho, los precios son los mismos tanto si se es socio como si no se es.

Taller mecánico

Desde hace tiempo Os Irmandiños cuenta también con un taller mecánico en el que ofrece servicios como cambios de ruedas y de aceite. Precisamente estos días lanza ofertas de neumáticos y baterías.

Frente a la caída de ingresos en las áreas propias de la cooperativa, como la fábrica de piensos, en los negocios complementarios sí está subiendo la facturación, a tenor de las últimas cuentas anuales publicadas.

Os Irmandiños se constituyó en marzo de 1976, iniciando un incesante crecimiento que le ha llevado a superar los mil socios y casi un centenar de empleados. En su plan estratégico 2014-2016 se contemplaba que en un contexto generalizado de crisis que incrementase su facturación un 23%, pasando de los 37,4 millones de euros con los que cerró 2013 a 46 en 2016. Esa estimación no se cumplió.

La gasolinera de Os Irmandiños será la quinta de Ribadeo, con la de Eroski, Valcarce, El Jardín en el casco urbano, y la de A Devesa. Además, se está construyendo otra en el polígono industrial, con acceso directo desde la A-8. Y cruzando el Puente de los Santos en dirección a Asturias, en Figueras, hay otra, de Solras.

La apertura de la gasolinera de Os Irmandiños experimentó un gran retraso sobre lo previsto en el plan estratégico. En abril de 2016, el presidente de Os Irmandiños y de Clun, José Ángel Blanco, con la instalación ya concluida, manifestaba que sería una decepción que no abriese antes de ese verano. Ha habido que esperar casi un año para que la apertura se hiciese realidad.

El presupuesto de obra que presentó Os Irmandiños en el Concello, bajo el título de «unidad de suministración y explanamiento de parcela», ascendió a 617.615 euros. Esta fue la cantidad que se tomó como base para pagar el impuesto de licencia de obra, pero a la que hay que aplicar el IVA y el beneficio industrial, por lo que se puede estimar que el proyecto ha tenido un coste final que ronda el millón de euros.

La gasolinera lleva la bandera de Mercarural y asegura que ofrece «combustible aditivado de primera calidad.

Gasóleos Abelleira construye otra estación de servicio en el polígono

En la actualidad ya está en marcha la construcción de la que será la sexta gasolinera de Ribadeo, en el polígono industrial. La promueve Gasóleos Abelleira, que también posee y gestiona Gasolinera El Jardín, en el casco urbano. Con la nueva apertura, la céntrica gasolinera seguirá abierta al público, ambas abanderadas por Repsol. Ocupará una parcela de 2.200 metros cuadrados y además de estación de servicio también incluirá gasocentro, para el reparto de gasoil a domicilio que ahora se hace desde la gasolinera El Jardín. La intención declarada en su día por lo promotores es abrir cuanto antes, incluso a lo largo de este mismo año.

A turbeira de Arealonga sérvenos de estudo da subida do nivel do mar

«A turbeira de Arealonga sérvenos de estudo da subida do nivel do mar»

Aurora Grandal falará mañán en San Miguel dos restos de animais atopados alí

La imagen puede contener: cielo y exterior

YOLANDA GARCÍA
BARREIROS / LA VOZ

A paleontóloga Aurora Grandal achegarase á Mariña, esta vez para falar da turbeira da praia barreirense de Arealonga. Unha cita que organizou para este sábado o Seminario de Estudos Os Espigueiros, de San Miguel de Reinante. Colabora MariñaPatrimonio.

-É a primeira vez que nos visita por estas terras?

-En San Miguel de Reinante si. Realmente a investigación que eu fago é máis ben na zona do interior de Lugo, no Caurel, estudando fósiles de animais do Cuaternario.

-Como xurdiu a investigación sobre esta turbeira mariñá?

-A xente de MariñaPatrimonio, que ten moito interese polos estudos do medioambiente e a conservación do patrimonio, contactou con nós porque atoparan na praia de Arealonga nun depósito de turba ou turbeira ósos de animais. Por iso, o contacto comigo. Entregáronmos e de aquí saíu máis o interese de estudar máis o conxunto, o depósito de turba, que é un bosque fósil e a fauna.

-Que é o que fai tan peculiar logo esa turbeira barreirense?

-O que ten é que é un depósito que corresponde a unha época na que o nivel do mar estaba máis baixo. Entón, é un rexistro dos cambios climáticos dos últimos varios miles de anos. Pode ser do Holoceno, despois da última Idade do Xeo. Penso que debe andar entre catro e sete mil anos, do final do período glaciar. Outra peculiaridade é que non é frecuente atopar conservados estes restos de ósos de animais na turba, quero dicir, neste tipo de depósitos costeiros. A verdade é que a turba os conserva ben pero no medio mariño non é tan normal. Esa é unha peculariedade moi grande. Alí hai restos de cervos, cabalos, xabarís… É un estudo, en principio, bastante superficial porque son uns poucos os restos que atoparon veciños e os de MariñaPatrimonio. Eles saben que hai moito máis. Un grupo que fai buceo di que na parte submarina hai máis restos.

-Se é algo que ten tanto valor, merecerá unha protección.

-Claro, o noso traballo máis que nada é facer o estudo para poñer en valor o que hai alí. Pero a protección en si ten que vir doutra xente.

-Investigar a fondo ten tamén o seu custe económico.

-Si, o que atopamos é só unha parte pequena. Os estudos en xeneral levan tempo, esforzo e custe económico. As dotacións son caras. A veces non se poden facer tantas pero a nós parécenos que é importante facelas.

-Cos achádegos, que podemos aprender para mañá?

-Neste caso é un proceso de suba de nivel do mar e axuda a saber como nos pode afectar no futuro, ver como vai avanzando. É un depósito moi bo para estudar ese tipo de actuacións.

-Fálenos tamén da Cova do Uro no Caurel, onde apareceu «Elba».

-O do Caurel tamén é moi sorpresivo. Eses son os restos dunha muller que ía con tres uros, vacas primitivas, moi grandes, nas que a domesticación chegou máis tarde. Caeu nunha sima. Como é zona de covas kársticas, a veces as galerías van por debaixo da terra pero hai desprendementos e queda como un embudo e por alí caeu. Cando fixemos o estudo, vimos que tiña 9.000 anos de antigüidade. O que máis nos chama a atención é que a relación da muller cos uros é directa, ían xuntos. Xa que é un achádeo moi particular fixemos un estudo partindo de distintas metodoloxías: xenético, da dieta da muller, dos animais… para ver como fóra a súa vida. É o resto humano máis antigo que temos en Galicia. Na Cova Eirós hai restos de industria lítica pero, ata agora, non había restos humanos. Danos unha fotografía da súa morte. Que pasou? Tamén nos gusta ver que o ir cos uros por un camiño, que aínda existe, era un comportamento deste tempo.

-Coma unha galega que hoxe vaia coas súas vacas. E ela era intolerante á lactosa!

-Entón eran intolerantes todos. Logo coa gandeiría, non.